Η «χαμένη» λέξη του Αλέξη Τσίπρα για τον τουρισμό και τη ναυτιλία

Καμία άμεση αναφορά στον τουρισμό, τη νησιωτικότητα αλλά και τη δυναμική ανάπτυξης που δίνει η πολιτιστική κληρονομιά, ο γεωφυσικός και περιβαλλοντικός πλούτος της χώρας δεν επεφύλαξε ο πρώην Πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία προς του παραγωγικούς φορείς του τόπου στην 80η ΔΕΘ.

Συνεπής στην παράδοση που ξεκίνησε πέρυσι ο τότε Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο κ. Τσίπρας, που είδε φέτος από κοντά δυναμικές τουριστικές περιοχές όπως η Μήλος, το Λαύριο, το Αρχιπέλαγος της Κέρκυρας ή η Σίκινος, απέφυγε να δώσει τις γραμμές ανάπτυξης της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας. 5.905 λέξεις και ούτε μία για τη φλέβα χρυσού της χώρας, λίγα χιλιόμετρα από τις Σκουριές, όπου η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει τα ορυχεία και να εξαγγείλει προσπάθεια για δημιουργία συνθηκών τουριστικής και αγροτικής ανάπτυξης.
Γι αυτά όμως ούτε λέξη, όπως και για την ανάγκη κάλυψης της καλπάζουσας ανεργίας με αιχμή το μόνο κλάδο που δίνει απασχόληση. Αντίστοιχα αναφορά δεν υπήρξε και στη μεγάλη δύναμη της χώρας την εμπορική ναυτιλία, που μαζί με τον τουρισμό αντιπροσωπεύουν το 255 του ΑΕΠ και αποτελούν τη μόνη διέξοδο σήμερα στην μαστιζόμενη από ανεργία χώρα.
Κι αυτό την ώρα που ο τουρισμός, τα δεκάδες χιλιάδες νησιά, οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μοναδικά τοπία, φέτος, παρά τα capital controls και την εν γένει πολιτική αστάθεια αναδεικνύονται σε αιμοδότη της οικονομίας, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Ήδη η εκτίμηση είναι ότι τα έσοδα θα ξεπεράσουν τα περυσινά, έστω και οριακά, παρά τις μαζικές προσφορές που έγιναν, ενώ και η επισκεψιμότητα θα ξεπεράσει τον αριθμό των 26 εκατ.
Μια απλή ματιά στα νούμερα αυτά, αλλά και στα αντίστοιχα της ναυτιλίας, που για άλλη μια φορά με αφορμή το τρίτο μνημόνιο μπήκε στο στόχαστρο των Γερμανών, θα έδινε τη λύση στο γόρδιο δεσμό του νέου παραγωγικού μοντέλου. Ο πλούτος είναι μπροστά μας κι εμείς αναλισκόμαστε σε αναλύσεις και προβληματισμούς που μόνο παραγωγικοί δεν είναι.
Καλές λοιπόν οι αναφορές στην κοινωνική οικονομία αλλά και στην οργάνωση ομάδων που θα αναλάβουν χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και συνεταιρισμούς αλλά δεν αρκούν. Επιτακτικό είναι να χαραχθεί τουριστική πολιτική σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού. Η χώρα θα πρέπει να αποσαφηνίσει τι μορφής τουρισμό θέλει τα επόμενα χρόνια. Χωρίς αποκλεισμούς με επιλογές τόσο στήριξης του μαζικού τουρισμού εκεί που είναι βιώσιμος, αλλά και με κεντρική την ανάδειξη της θεματικής ή της πολυτελούς εμπειρίας η πολιτική ηγεσία θα πρέπει επιτέλους να καταστρώσει στρατηγικό σχέδιο και κυρίως να το υλοποιήσει. Καλείται να διαμορφώσει προορισμούς που θα δίνουν υπεραξία και δε θα ξεπουλιούνται σε μονοπωλιακούς toyr operator, που θα εκμεταλλεύονται τη δίψα για ρευστότητα των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων.. Γι΄ αυτό πρώτο στόχος είναι η προσέλκυση βιώσιμών επενδύσεων, ο χαρακτηρισμός ως κορεσμένων περιοχών που δεν αντέχουν άλλη «ανάπτυξη», η στήριξη υποδομών.
Γι΄ αυτά όμως ούτε λέξη. Ίσως να περιμένουμε τα μονοπώλια της βόρειας Ευρώπης να λύσουν τα προβλήματα και τους προβληματισμούς αυτούς. Μόνο που θα γίνει για δικό τους όφελος όπως δείχνει η σημερινή πρακτική.

Γιώργος Αλεξάκης